weeskindjes

Hallo lieve allemaal!!

Hoe vergaat het jullie allen in nederland? Hier hebben we een zeer goede en leuke week gehad! Ook wel weer wat vreemde dingen gebeurd, maar ja het blijft Kenia he, dus ondertussen zijn we er al een beetje aan gewend!

De operatie van Felix is helemaal volgens plan gegaan, dus dat is goed nieuws!

Deze week zijn we naar weeshuizen toegegaan om ze van alle hande leuke dingetjes te brengen. De samenstelling van de pakketjes is wel anders dan die van de voorgaande weken, als ze eenmaal in een weeshuis zitten hebben de wezen zelf niet zo heel veel aan kookvet natuurlijk. Maar de biscuitjes blijven het goed doen! Dinsdag zijn we naar Signolocenter geweest, waar alle wezen bij elkaar waren geroepen. Het waren er zo’n 460, dus we zijn wel even bezig geweest!

Woensdag hebben we een paar huizen aangedaan waar gehanicapte kinderen wonen en zijn we in het russia ziekenhuis koekjes en snoepjes en ballonnen uit gaan delen. Dat was echt helemaal geweldig. Carmen was ook mee en die kent de weg in het russia ziekenhuis op haar duimpje, die wist dus precies waar we de kinderen konden vinden. We zijn naar de ‘fysio/ergotherapie’ voor kinderen geweest. Alle ( ongeveer 8) kinderen en hun mama’s zitten dan in een grote ruimte ( samen met 1 therapeut) waar ze dan met zn allen aan het oefenen zijn. De meeste kinderen hebben echt grote hanicaps, kunnen alleen maar liggen. Maar ze zijn zo ontzettend lief!! En heel erg blij als je even met ze speelt en al helemaal als je ze snoepjes geeft! Het was ook echt leuk om het ziekenhuis van binnen te zien. Na alle horrorverhalen van anderen viel het ons eigenlijk alles mee. Het zag er allemaal vrij netjes en hygienisch uit en het ziekenhuis bestond uit ‘echte’ gebouwen, geen hutjes ofzo. Het is natuurlijk niet te vergelijken met Nederland, maar het is zeker ok vind ik. Het viel iig niet tegen!
Daarna zijn we naar de zogenaamde familyhomes gegaan. Daar leven gehanicapte (stuk of 12 denk ik) kinderen samen met twee of drie begleiders en de meesten slapen daar ook. Daar krijgen ze onderwijs en zijn ze gewoon gezellig samen de hele dag. Stuk voor stuk kinderen met moeilijke achtergronden, die vaak door hun ouders/verzorgers zijn achtergelaten ( bijvoorbeeld in het bos) omdat ze niet meer wisten wat ze ermee aan moesten. Ook deze kinderen waren allemaal zo vrolijk en helemaal door het dolle heen toen ze de balonnen kregen. Dat is echt leuk, we hadden ook echt even de tijd om lekker met ze te spelen. Dat is op de meeste scholen toch moeilijk omdat het en heel veel kinderen zijn en omdat we gewoon niet zo heel veel tijd hebben!
Smiddags zijn we naar een weeshuis voor jongens geweest om die ook wat te geven voor kerstmis. Daar waren Britten bezig met het maken van een film over het leven in Kenia. Dat was wel weer typisch voor het hele leven hier. Zij vroegen aan ons wat we van het leven in Kenia vonden. Ik vind het leven op zich hier leuk, maar je wordt zo gek van alle corruptie en omkopingen hier! Ik als voorbeeld gegeven een verhaaltje over een headteacher op een schoolw aar een schooltje gebouwd ging worden die heel veel geld in eiegn zak heeft gestopt. Zij helemaal verbaasd, ze hadden wel veel over corruptie gehoord, maar dachten dat dat vooral bij de overheid gaande was. Toen zei de Britse vrouw ineens: ooh woow ik heb een vrouw ontmoet, die moet je ook ontmoeten, dat is zo’n goed mens, misschien kunnen jullie wel met haar een samenwerking aangaan. Dus ik zei, wie is dat dan? De Britse vrouw vertelt haar naam en het is gewoon die corrupte headteacher! Dat is toch niet te geloven he!! Dat is nu precies het hele probleem van het hele land hier! Dat de mensen niet te vertrouwen zijn. Tuurlijk, veel mensen zijn het ook wel, maar er zijn ook zoveel mensen die alleen maar zelf beter willen worden en alles voor zichzelf gebruiken, het is echt ongelooflijk. Dat maakt het werken soms ook wel moeilijk hier, ook al gebeurd het met onze projecten maar weinig, maar toch. Je hoort ook zoveel verhalen van anderen......... dat is soms wel demotiverend! Die Britten waren ook echt in shock! Zij waren hier ook maar voor 1 week om een film over Kenia te maken en hadden verder nog niet echt van de corruptie enzo gehoord en zij dachten dat die vrouw echt helemaal te gek was! Dat dan precies die vrouw ook zooo fout is. Zoo bizar, dit rare land en sommige mensen erin. Omdat ze die film aan het maken waren over Kenia en dit toch wel echt een Keniaas verschijnsel is, vroegen ze of ik het voor de camera wilde herhalen, zodat ze het in hun film konden gebruiken. Prima, zolang ze het maar niet voor iets anders dan hun eigen film gebruiken, ik ben net afgestudeerd in rechten haha, met zo’n ‘getuigenis’ kan je anders nog wel eens in de probleempjes komen. Zoo, nu horen jullie ook iets over de mindere kanten van Kenia. Want mede dit soort problemen maakt het dat ik hier nooit zou kunnen wonen, je kan gewoon niemand vertrouwen!

Verder zijn we ook nog in een baby/peuter weeshuis geweest, nou dat was echt helemaal geweldig. Wat een megalieve kindertjes daar allemaal. En we mochten de hele ochtend met ze spelen, nou dat laat ik me geen twee keer zeggen natuurlijk. Het was zoo verschrikkelijk leuk! We hebben ook hen biscuitjes gegeven, nou toen kon het feest helemaal niet meer stuk. Ze kwamen lekker bij je zitten om de koekjes op te peuzelen en om te spelen. Na 3 uur zijn we weggegaan, helemaal onder de koekjeskwijl en vastbesloten om ze allemaal mee naar Nederland te nemen;). We gaan daar zeker nog een keertje terug om nog een dagje lekker met ze te spelen! Het was zo geweldig. Het waren ook allemaal echte babys en peuters, eentje liep de hele tijd met een of ander hamertje te spelen en lekker rebels te doen, echt fantastisch! Er wordt daar ook echt goed voor ze gezorgd. En echt.....jullie gaan allemaal smelten als je de fotoos ziet.

Verder zijn we afgelopen weekend weer een feestje wezen vieren in town, nou dat was weer een hele belefenis. We zouden met een taxi gaan, komt er een matatubusje voorrijden die als taxi fungeert, nou prima zou je denken. Zitten we er net allemaal in ( het regent echt kei en kei hard) wil hij wegrijden, krijgt hij em niet gestart. Na 20 keer proberen komt ie dan toch tot de conclusie dat het toch niet meer gaat lukken en dat we maar even moeten duwen. Nou ok dan, dus wij allemaal eruit en die matatu gaan duwen. Het was vast een hilarisch plaatje, in de stromende regen en groep mzungu’s die achter een matatu aan rennen om m aan de gang te krijgen. Na 5 keer de weg heen en weer te zijn ‘gereden’ deed ie het nog steeds niet en zijn we maar met een echte matatu gegaan, waarna we redelijk doorweekt in town arriveerden. Zoals al eerder gezegd, je maakt hier nog ens wat mee;).

Zoo jullie zijn weer bijgepraat van de belevenissen hier! Ik wil Sinterklaas nog even hartelijk bedanken voor de mooie brief met de chocoladeletter die hij mij gestuurd heeft, ik denk niet dat ik hij mij eerder zo blij heeft gemaakt met een chocoladeletter, fantastisch! Ook de mensen van een oudewaterse stichting voor het sponsoren van zoveel kindjes, nog veel geweldiger! Heel erg gaaf!
En iedereen een geweldige sinterklaasavond gewenst natuurlijk. Ik hoop dat jullie lief zijn geweest het afgelopen jaar.................................;)
Tot volgende week!